ZWYCIĘSKA REZOLUCJA

ZWYCIĘSKA REZOLUCJA
Badacze z Queen Mary University of London twierdzą jednoznacznie, że słuchacze potrafią jednak wychwytywać różnice między zwykłymi plikami muzycznymi a plikami o wysokiej rozdzielczości

Swoją konkluzję brytyjscy naukowcy opierają na analizie danych z ponad 12 tysięcy różnych prób, testów i eksperymentów przeprowadzonych w ramach 18 różnych badań, podczas których ich uczestnicy słuchali muzyki w różnej jakości.

Dr Joshua Reiss z Centre for Digital Music in the School of Electronic Engineering and Computer Science w QMUL mówi: „Puryści dźwiękowi i przemysł muzyczny na pewno będą zadowoleni z naszych ustaleń – audio wysokiej rozdzielczości ma niewielką, ale znaczącą przewagę w jakości reprodukcji nad standardowymi formatami”.

Branża fonograficzna nie ma jednoznacznego stosunku do muzyki high definition, uznając, iż większość użytkowników nie odnajduje różnic między plikami. Badania przeprowadzone w londyńskiej uczelni zaprzeczają jednak tej opinii – ludzie potrafią wskazać, która muzyka została zaprezentowana w wyższym standardzie. Dotyczy to zwłaszcza tych odbiorców, którzy mają za sobą trening odsłuchowy – w takich przypadkach aż 60 procent z nich odróżnia gęste formaty. Naukowcy sugerują również, że próbki dźwiękowe dłuższe niż 30-sekundowe zwiększają szansę rozpoznania hi-resów.

Jak mówi dr Reiss, jednym z powodów podjęcia tych badań są niekończące się w środowisku audio dyskusje entuzjastów i sceptyków „hadeckich” nagrań. „Zdrowy rozsądek podpowiada, że standard CD powinien być wystarczający do przekazania wszystkiego, co można usłyszeć, jednak istnieje wiele opowieści o ludziach, którzy uważają, iż muzyka z plików wysokorozdzielczych jest bardziej wyrazista i intensywna. Dla potwierdzenia swoich opinii potrafią nawet posługiwać się wybranymi wynikami badań”.

Badania QMUL to pierwsza próba całościowego ujęcia problemu High Resolution Audio. Wykorzystano w nich m.in. 80 publikacji oraz wszelkie dostępne dane związane z gęstymi formatami. Wyniki nie pozostawiają wątpliwości – słuchacze potrafią zauważyć ich wyższość. Teraz Anglicy chcą się dowiedzieć, jak to się odbywa i dlaczego.

W rozpatrywanych przykładach reprezentowana była głównie klasyka i jazz.

Dla porządku – pliki muzyczne wysokiej rozdzielczości to pliki co najmniej 24/44.

Raport z badań znajduje się w lipcowym wydaniu „Journal of the Audio Engineering Society”.

Kategorie: NOWOŚCI

Skomentuj