MQA to rewolucyjny patent pozwalający kompresować i przesyłać bezstratnie wielkie studyjne pliki muzyczne o najwyższej znanej rozdzielczości w pakietach o rozmiarach niewiele większych niż pliki o jakości CD. Technologia, zwana czasami obrazowo muzycznym origami, to szansa m.in. na upowszechnienie gęstego strumieniowania oraz wprowadzenie tego rodzaju usługi na rynek mobilny. Podczas tegorocznego CES 2015 w Las Vegas możliwości tego rodzaju były prezentowane wspólnie przez Meridiana i HTC. Coraz częściej mówi się także o wdrożeniu MQA przez serwis Tidal, co pozwoliłoby na uruchomienie jego 24-bitowej wersji.
Dzięki norweskiej wytwórni 2L, słynącej z superaudiofilskich produkcji, wielokrotnie nominowanych i nagradzanych GRAMMY, można już nabyć pierwsze albumy zmiksowane w technologii MQA. Norwegowie udostępniają także na swojej stronie bezpłatne próbki Stereo DXD zapakowane do formatu FLAC MQA. Dzięki wynalazkowi Meridiana studyjny materiał waży w wersji handlowej co najmniej 5-6 razy mniej. Najlepsze efekty dźwiękowe przyniesie wykorzystanie konwertera z algorytmem MQA, jednak samplery można bez problemu odtworzyć także z wykorzystaniem normalnego przetwornika. Ten sam materiał 2L udostępnia w wielu innych formatach, jest więc świetna okazja, żeby w nieskończoność porównywać poszczególne formaty oraz dyskutować ich wady i zalety. Mielibyśmy chyba ochotę ufundować nagrodę dla pierwszej osoby, która opisałaby różnicę między Stereo DXD FLAC MQA a Stereo DSD 256 i 24bit/352,8kHz PCM.
Materiał, w sumie 15 plików MQA, do pobrania tutaj.
