Nieczęsto można spotkać się z sytuacją, w której uznawane za jedną z najznakomitszych oper narodowych dzieło doczekało się tak niewielu płytowych rejestracji. Choć Straszny dwór Stanisława Moniuszki od ponad 150 lat uważany jest za wybitną wizytówkę polskości przeniesionej na grunt opery, skromna liczba całościowych nagrań tej kompozycji może budzić głębokie niedowierzanie. Niniejsze nagranie powstało dzięki determinacji artystów Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku, którzy pragnęli w roku Jubileuszu 70-lecia uczelni specjalnie i trwale uczcić jej Patrona. Niniejszy album jest dokumentacją koncertowej realizacji Strasznego dworu, przygotowanej z udziałem najwybitniejszych pedagogów Akademii. Powstało ciekawe nagranie, wierne duchowi Opery i tak, jak ona, pełne szlachetnego humoru, będącego oprawą niezwykle poważnych treści.
Urodzony 20 października 1957 r. w Jasienicy Andrzej Dziadek to kompozytor, który jako jeden z niewielu współcześnie działających polskich twórców nawiązuje do tradycji romantycznej.
Andrzej Dziadek po ukończeniu studiów pod okiem Józefa Świdra (Akademia Muzyczna w Katowicach) oraz Francisa Burta (Hochschule für Musik und Darstellende Kunst w Wiedniu) rozwinął błyskotliwą działalność artystyczną, prezentując swoje utwory na wielu prestiżowych festiwalach.
Album Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach oraz Chóru i Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia i Telewizji w Krakowie zawiera utwory powstałe na przestrzeni niemal 30 lat, co skłania słuchacza do refleksji nad szeregiem muzycznych transformacji, które stopniowo zachodziły w języku muzycznym kompozytora.
Debiutancki album niezwykle uzdolnionej młodziutkiej skrzypaczki, prezentującej garść miniatur muzyki klasycznej w opracowaniu Tomasza Radziwonowicza na skrzypce, z towarzyszeniem orkiestry smyczkowej.
Gabriela Balcerek naukę gry na skrzypcach rozpoczęła w wieku 7 lat w Szkole Muzycznej im. Krzysztofa Komedy – Trzcińskiego w Ostrowie Wielkopolskim pod kierunkiem mgr Agaty Falkiewicz. Obecnie jest uczennicą Poznańskiej Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej II st. im. Mieczysława Karłowicza, gdzie szlifuje talent pod kierunkiem Kariny Gidaszewskiej. Od najmłodszych lat uczestniczy w wielu konkursach skrzypcowych. Łącznie jest laureatką ponad czterdziestu ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów skrzypcowych.
Intencją Adama Żukiewicza, polskiego pianisty rozwijającego swoją karierę artystyczną w Ameryce Północnej jest dostarczenie słuchaczowi niniejszego nagrania wyjątkowej różnorodności muzycznych doświadczeń. Żukiewicz, będąc entuzjastą muzyki nowej, regularnie prezentuje utwory współczesne i dokonuje prawykonań nowych kompozycji. Do tej kategorii należy, napisany specjalnie dla potrzeb niniejszego albumu cykl Obrazy Krystiana Kiełba, czy Goodbye Old Friend Oscara Petersona w aranżacji Dona Thompsona i Adama Żukiewicza. Nieprzypadkowo jednak album nosi autorski tytuł „Początki” – najbardziej klasyczna klasyka fortepianowa z Beethovenem i Chopinem pokazuje, jak silne i różnorodne są inspiracje muzyczne artysty.
Album Polskiego Chóru Kameralnego określić można mianem krótkiego przewodnika po polskiej muzyce chóralnej powstałej na przestrzeni kilku ostatnich dziesięcioleci. Jej repertuar jest pomyślany tak, żeby skonfrontować dzieła kompozytorów ściśle związanych z chóralistyką (m.in. Juliusz Łuciuk, Paweł Łukaszewski) z utworami innych cenionych polskich twórców, w których dorobku nie pełni ona tak istotnej funkcji.
Płyta obejmuje zarówno dzieła relatywnie proste w odbiorze (Lumen Wojciecha Kilara, My też pastuszkowie Krzysztofa Pendereckiego), jak i fakturalnie złożone, pełne sonorystycznych poszukiwań kompozycje (Medytacje na 4 soprany, 4 alty, 4 tenory, 4 basy i organy Augustyna Blocha), skłaniające słuchacza do głębszej refleksji.
Duet fortepianowy, spotkanie dwu silnych i odmiennych osobowości. Ich gra jest kreatywną kłótnią, spontanicznym dialogiem. Lotność i wizjonerstwo Doroty podparte żywiołowością Pawła tworzą pełne ognia i temperamentu interpretacje. Subtelna wrażliwość, żelazna wola i odwaga obojga pianistów przejawia się w szlachetnym, odkrywczym i pełnym głębokiego zrozumienia podejściu do muzyki.
