To najdroższy winyl w całej dotychczasowej historii portalu, który jest nie tylko olbrzymią bazą informacji o płytach, ale także miejscem handlu. Nabywca zapłacił 15 tysięcy dolarów, czyli blisko 60 tysięcy złotych za dwupłytową, promocyjną wersję 12-calowego albumu 45 RPM wydaną w 1987 roku dla didżejów. Nie ma na nim żadnych informacji o artyście i producentach, jest również pozbawiony tytułu. Zawiera tylko listę utworów oraz numer seryjny – 1- 25677. Płyty zostały wytłoczone przez Allied Record Company i zapakowane w zwykłe czarne okładki.
Prince chciał po serii popowych produkcji wydać album skierowany do swojej afroamerykańskiej publiczności i zamierzał to zrobić niemal anonimowo, dlatego zdecydował się na prostą szatę graficzną i minimalną ilość informacji.
Premiera albumu, który był zapowiadany w informacjach prasowych jako „biblia funku”, została zaplanowana na 7 grudnia 1987 roku, jednak artysta zdecydował w ostatniej chwili o wstrzymaniu publikacji.
W obiegu pozostało ok. 100 promocyjnych egzemplarzy, które natychmiast zostały użyte do produkcji pirackich kopii. Nielegalna emisja tego albumu, uznawanego obecnie za jeden z najwybitniejszych funkowych albumów w dziejach tego gatunku, cieszyła się wielką popularnością nie tylko w USA. The Edge i Bono z zespołu U2 w ankiecie magazynu „Rolling Stone” w 1988 roku zaliczyli „Black Album” do swoich faworytów. To – obok „Smile” Becah Boys – najsłynniejszy bootleg świata.
Oficjalne wydanie Warnera pojawiło się dopiero w 1994 roku, jednak nie wzbudziło już większego zainteresowania. Płyta na początku tego miesiąca trafiła ponownie na rynek poprzez serwis streamingowy Tidal.
Poprzedni rekord w serwisie Discogs wynosił 6826 dolarów – tyle kosztowała płyta winylowa „David Bowie” pochodząca z 1968 roku (późniejsze reedycje nosiły już tytuł „Space Odddity”). Choć zabrzmi to brutalnie, należy się spodziewać, że zostanie on pobity wraz ze śmiercią kolejnego wielkiego muzyka.
