W gąszczu wąskich uliczek pozbawionych nazw i tabliczek łatwo się zagubić. Bez jasnych wskazówek zamiast do salonu muzycznego trafisz do zakładu wytwarzającego tatami, a do kraju nie przywieziesz kolekcji rzadkich winyli, tylko słomę ryżową. Dlatego od razu po lądowaniu w Tokio ruszasz prosto do Shinjuku. Ta dzielnica jest prawdziwym zagłębiem płytowym – dziesiątki sklepów, uprzejmi i kompetentni sprzedawcy, analogów jak za najlepszych czasów Elvisa. Aż chce się krzyknąć – banzai!
