Sporo ciekawych nowości zapowiada na wiosnę monachijska wytwórnia ECM. Wśród nich – nowy album tria Jarrett/Peacock/DeJohnette
Julia Hülsmann: fortepian; Tom Arthurs: trąbka, flugelhorn; Marc Muellbauer:
kontrabas; Heinrich Köbberling: perkusja
Po dwóch wysoko ocenionych przez krytykę albumach pianistka Julia Hülsmann
proponuje kolejny projekt, będący jednocześnie jej trzecim albumem wydanym
przez ECM. In Full View zainspirowany jest koncertem angielskiego trębacza, Toma
Arthursa: „Jego muzyka tak mi się podobała, że spytałam po prostu, czy zgodziłby
się ze mną współpracować”. Po pierwszych próbach artyści wypracowali wspólną
wizję, Hülsmann zwołała sekcję rytmiczną w osobach Marka Muellbauera (kontrabas)
i Heinricha Köbberlinga, ale mimo to nadal poszukiwała wokalisty. W końcu Julia
Hülmann Trio zamieniło się w kwartet właśnie dzięki udziałowi Toma Arthursa, jako
nowego głosu wiodącego, który nie tylko zainspirował Julię jako muzyk i aranżer,
ale i wpłynął znacząco na powstanie wielu utworów. Materiał koncentruje się wokół
napisanego przez kanadyjskiego artystę Feista The Water, któremu towarzyszy
Richtung Osten autorstwa żony Heinricha Köbberlinga, Fumi Udo, oraz Nana
Manuela de Falli pochodząca ze Siete Canciones Populares Espanolas – cyklu
aranżacji melodii ludowych.
Craig Taborn: fotepian; Thomas Morgan: kontrabas; Gerald Cleaver: perkusja
Craig Taborn został okrzyknięty przez Down Beat „jednym z największych
wizjonerów obecnej fali”. Artysta ma swoją własną wizję twórczości. Podczas
gdy poprzedni album Avenging Angel realizował pomysły odnoszące się do
improwizacji fortepianowej, tak Chants znajduje własną odpowiedź na tradycję
tria fortepianowego. W skład zespołu wchodzi perkusista Geralda Cleavera i
basista Thomas Morgan. „Wiedziałem, że jeśli stworzę kontekst, który odpowie
wrażliwości Geralda i Thomasa, stanie się to dla wszystkich stymulujące i wpłynie
na przekształcenie tego kontekstu. Chciałem się tego podjąć: zaangażować
we wspólne działanie niż tylko tworzyć fortepianową muzykę z towarzyszeniem
innych instrumentów”. Morgan i Cleaver podzielają stosunek lidera co do kształtu
kompozycji i wielopłaszczyznowej improwizacji, kiedy muzyka rozbija się na wiele
różnorakich pól, służąc dramaturgii dzieła. Chants nagrane zostało w Nowym Jorku
w czerwcu 2012 r., wyprodukowane przez Manfreda Eichera. Premierze towarzyszy
międzynarodowa trasa koncertowa, podczas której muzycy wystąpią w Niemczech,
Austrii, Holandii, Belgii i w Stanach Zjednoczonych.
Ketil Bjørnstad: fortepian; Andy Sheppard: saksofon sopranowy, saksofon
tenorowy; Eivind Aarset: gitary, elektronika; Anja Lechner: wiolonczela; Arild
Andersen: kontrabas; Marilyn Mazur: perkusja
La notte jest ukłonem w stronę włoskiego reżysera Michelangelo Antonioniego,
którego Ketil Bjørnstad wymienia wśród największych inspiratorów w całej swojej
karierze. „Odkryłem, czym może być jazz, słuchając In A Silent Way Milesa Daviesa,
a także oglądając filmy Godarda, Bressona i Antonioniego. Być może chodzi o
powolne, rytmiczne prowadzenie narracji przez Antonioniego, które spowodowało,
że w podobny sposób zacząłem myśleć o muzyce. Jak długo sztuki wizualne będą
wpływać na nasze postrzeganie muzyki, a muzyka tworzyć będzie obrazy z podobną
intensywnością, obydwie sztuki będą miały ze sobą wiele wspólnego”.
Materiał został nagrany na żywo podczas norweskiego festiwalu Molde International
Jazz Festival w 2010 r. Dla potrzeb tego koncertu Bjørnstad powołał norwesko-
duńsko-niemiecko-brytyjski zespół złożony ze starych i nowych przyjaciół blisko
związanych także z ECM. Koncert był szeroko komentowany w mediach.
Kolejne premiery 28 maja 2013 r.:
KEITH JARRETT/GARY PEACOCK/JACK DEJOHNETTE – SOMEWHERE ECM
SUSANNE ABBUEEHL – THE GIFT ECM
DOBRINKA TABAKOVA – STRING PATHS ECM
LUCIEN BEN/MAT MANERI – TRANSYLVANIAN CONCERT ECM
MORTON FELDMA/CAROLIN WIDMANN – VIOLIN AND ORCHESTRA ECM
LIGETI/BARBER – KELLER QUARTET ECM
ZSÓFIA BOROS – EN OTRA PARTE ECM
