ABEL: THE DREXEL MANUSCRIPT
Rating
Total
Niemiecki kompozytor Carl Friedrich Abel (1723-1787) cieszył się za życia sławą wielkiego wirtuoza violi da gamba oraz twórcy znaczących utworów na ten instrument. Urodził się w Köthen, gdzie jego ojciec był szefem orkiestry, którą przed swoim odjazdem do Lipska kierował niejaki Jan Sebastian Bach. Młody Carl podążył za Bachem – przyłączył się do Thomasschule i został uczniem twórcy Pasji wg św. Mateusza. W 1743 roku z rekomendacją Bacha trafił w Dreźnie do nadwornej kapeli Johanna Adolpha Hasse’a, w której pozostawał 15 lat. W 1758 roku wyjechał do Londynu i został muzykiem królowej Charlotty. Cztery lata później do stolicy Anglii przybył Johann Christian Bach, jedenasty syn Jana Sebastiana. Między artystami nawiązała się przyjaźń, która zaowocowała pierwszym na wyspach cyklem koncertów abonamentowych kontynuowanych aż do 1782 roku, kiedy to Johann Christian został powołany przez świętego Piotra do Orkiestry Pana. Wśród przyjaciół Abla znajdował się malarz Thomas Gainsborough, zapalony altowiolista amator. Portret niemieckiego gambisty jego pędzla znajduje się w londyńskiej National Portrait Gallery. Gainsborough był posiadaczem zbioru 29 solowych utworów Abla na gambę, który dzisiaj znany jest pod nazwą Drexel Manuscript. To muzyka, która powstała dla czystej przyjemności i ku uciesze publiczności koncertów organizowanych przez Abla i Bacha. Przeznaczona dla – jakbyśmy dzisiaj powiedzieli – ówczesnej klasy średniej szukającej przyjemnych sposobów wspólnego spędzenia wolnego czasu. Nie ma w niej specjalnego wyrafinowania, podniosłości czy napięć, gdyż jej celem nie jest rozwiązywanie problemów czy doprowadzenie do katharsis. Słuchaczowi ma dać chwilę oddechu, a wykonawcy pole do popisu. Płyta zrealizowana przez wytwórnię Accent doskonale spełnia te zamierzania. Czech Petr Wagner jest błyskotliwym interpretatorem wszystkich 29 kompozycji z Drexel Manuscript, a satysfakcję z jego gry wzmaga świetne nagranie dokonane w ambientowej aurze praskiego pałacu Michny.
