Młody Duńczyk wprowadził do swoich prac elementy zaskoczenia, humoru, surrealizmu, fantastyki, paradoksu, a nawet akcji, które są w branży klasycznej, niechętnej próbom łamania wizerunkowej konwencji, niezwykłą rzadkością. Jak pokazują dzieła Nikolaja (z wykształcenia jest wiolonczelistą), rozluźnienie formy, w której zastygło środowisko muzyki poważnej, to najlepszy sposób, by porzucić ton męczącej monotonii, często odstręczający od bliższego kontaktu z wyższymi kręgami.
Kategorie:
NOWOŚCI
